Diersoort uitgelicht: IJsbeer (maart 2017)

maart 25, 2017

Tot op heden hebben we vooral dieren behandeld die zich ophouden in de warmere streken op aarde. Deze keer gaan we naar het verre noorden, de noordpool en omstreken. Hier loopt één van de grootste landroofdieren ter wereld rond; de machtige ijsbeer. Klimaatverandering en vervuiling bedreigen deze witte reus.

 

Facts

Naam: IJsbeer

Latijnse naam: Ursus martitimus

Lengte/hoogte: 2,5 – 3 meter lang, ongeveer 1,3 meter hoog

Gewicht: mannetjes tussen de 300 en 800 kilo, vrouwtjes tussen 150 en 300 kilo.

Leefgebied: Noordpoolgebied

Draagtijd: 7 tot 8 maanden

Aantal jongen: 1 tot 4

Leeftijd: ongeveer 25 jaar in het wild

 

polar-bear-404315_1280
De ijsbeer heeft een lange en sterke nek die goed van pas komt bij het jagen op zeehonden.

Uiterlijk

De ijsbeer is een vrij iconisch dier en behoeft qua uiterlijk eigenlijk geen introductie. Samen met de Kodiakbeer strijdt de ijsbeer om de titel “grootste landroofdier op aarde”. De ijsbeer herkennen we natuurlijk aan zijn witte vacht die hem voorziet van een goede camouflage op de ijzige vlakten rond de Noordpool. Het dier beschikt over een goed reukvermogen, een sterke en lange nek en grote klauwen die hem helpen bij de jacht. Een ijsbeer kan wel tot 800 kilo zwaar worden.

 

Leefwijze

Een ijsbeer brengt zijn dag doorgaans in eenzaamheid door op zoek naar prooidieren als zeehonden, kleine walvisachtigen, vogels, eigenlijk alles wat maar eetbaar is. Alleen bij een groot aanbod van voedsel kun je ijsberen in kleine groepen aantreffen. Met behulp van een sterke reukzin zoeken ze naar prooien verborgen onder een laag sneeuw. Een bekend tactiek van de ijsbeer is om te wachten bij zogenaamde breathingholes; plekken waar zeehonden of kleine walvissen naar boven komen om adem te halen. Tijdens hun zoektocht naar voedsel zijn ze bereid om forse afstanden te zwemmen. Soms worden ijsberen kilometers uit de kust aangetroffen.

 

Behoudens de mens heeft een ijsbeer geen natuurlijke vijanden. Wel kunnen beren onderling, met name mannetjes tijdens de paringstijd en vrouwtjes met jongen, erg agressief zijn naar soortgenoten. De paartijd van ijsberen valt meestal in april of mei, maar pas rond augustus of september wordt het eitje bevrucht. Vrouwtjes beginnen tijdens de zwangerschap aan een soort winterslaap. Wanneer de jongen geboren zijn, blijven deze nog geruime tijd in het hol om aan te sterken. Als ze groot genoeg zijn, verlaten ze met de moeder het hol en gaan ze de omgeving verkennen. Ze blijven doorgaans 2,5 jaar bij de moeder, waarna de moeder ze verlaat.

 

IJsbeer met 2 jongen

Wist je dat…

…de vacht van de ijsbeer niet wit is? De haren zijn doorzichtig en hol. De huid van de ijsbeer zelf is zwart.

…de Latijnse naam van de ijsbeer “zee beer” betekent?

…er ooit een ijsbeer gesignaleerd is die 9 dagen achter elkaar heeft gezwommen? Haar jong van één jaar heeft deze tocht niet overleefd.

…ijsberen erg gevoelig zijn voor klimaatverandering? Door het verdwijnen van ijs op de noordpool wordt het vinden van voedsel lastiger.

…een ijsbeer bij de geboorte ongeveer evenveel weegt als een cavia?

…een een jagende ijsbeer slechts in 2% van de gevallen succesvol is?

…de ijsbeer niet zijn neus verstopt als hij of zij jaagt? Dat is helaas een fabeltje.

 

Beschermingsstatus – kwetsbaar

Net als veel dieren die we behandelen heeft ook de ijsbeer te kampen met de nodige problemen. De twee grootste problemen zijn klimaatverandering en vervuiling. Jacht op de ijsbeer en de handel in de vacht is verboden, behalve de traditionele jacht. Volgens schattingen leven er nog tussen de 20.000 en 25.000 ijsberen, ongeveer de populatie van Heerenveen.

 

Door klimaatverandering neemt de hoeveelheid ijs op de Noordpool alsmaar verder af. Dit betekent dat er minder ruimte is voor de ijsbeer om te leven en te jagen. Doordat het jagen moeilijker wordt, lukt het de ijsbeer niet om de benodigde vetreserves aan te leggen. Verhongering is hierbij een risico.

 

De andere bedreiging is vervuiling. Grote hoeveelheden pcb (soort van chloorverbindingen die veel zijn gebruikt in industriële producten) en DDT (een chemische insecticide), die door ons in de natuur terecht zijn gekomen, tasten de gezondheid van de ijsbeer aan. Met name het immuunsysteem en voortplanting worden aangevallen door deze stoffen. Gelukkig nemen de hoeveelheden van deze stoffen in het milieu af.

 

Bronnen

https://nl.wikipedia.org/wiki/IJsbeer

http://www.worldwildlife.org/blogs/good-nature-travel/posts/ten-facts-about-polar-bears

http://www.defenders.org/polar-bear/basic-facts

https://www.wwf.org.uk/wildlife/polar-bears

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *